Η κυρία λείπει.
Εκτός Αθηνών.
Για δουλειές.
Έτσι κι εγώ το ρίχνω λίγο… μέσα.
Το κρεατάκι μου.
Στο στομαχάκι μου.
Μπριζολίτσες, παϊδάκια, γαρδουμπες, κλέφτικα, κεμπάπια...
Παράδεισος.
Τις ώρες που χωνεύω, γράφω στιχάκια.
Μυρωδάτα και γευστικά στιχάκια.
Όχι ότι κι ότι.
Με το κρεατάκι τους, τις πατατούλες τους, τα σαλατλίκια τους.
Με μπούκοβο και μουστάρδα κι απ’ όλα τα καλά του θεούλη.
Δεν θα κρατήσει για πολύ όμως.
Η χορτολάγνα έρχεται το μεσημέρι.
Τα κεφάλια μέσα.
Κι άντε πάλι απ’ την αρχή.
Σάββατο 19 Απριλίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Φόρτζα καταπιεσμένε, κράτα γερά!
Resistance.
Στα μουλωχτά.
Πάντα.
:-)
Saigon
Δημοσίευση σχολίου