1-4

Γυρνάω κομμάτια από τη δουλειά.
Είναι καρφωμένη στην τηλεόραση.
Με το μαρτίνι στο χέρι και το κουκούτσι στο στόμα.
Σαν παναγίτσα κάθεται μπροστά στο γυαλί και μου την δίνει.
Ούτε ματιά δεν μου ρίχνει.
Δεν προλαβαίνω να βγάλω ούτε τα παπούτσια μου.
“Εσύ μυρίζεις έτσι, αγάπη μου;” την ακούω.
Το κέρατό μου το τράγιο! Να δουλεύεις στα μπουντρούμια και στη λασπούρα και να σου τη λέει έτσι η κυρία!
Τα λέω από μέσα μου, έτσι;
Μην μπερδευόμαστε.
Παίρνω μαζί μου και το παπάκι μου.