Να μιλήσω και για το άλλο.
Τα έργα που της αρέσουν.
Σας λέει κάτι ο πειραματικός ιρανικός κινηματογράφος;
Ή, ας πούμε η αβάντ γκάρντ κινηματογραφική σχολή του Τσαρουχιστάν;
Για να μην μιλήσω για την απαξίωση που αισθάνεται για το άγιο Hollywood κι εκείνο το ξινισμένο υφάκι της όταν αναφέρω τον Σίγκαλ, τον Τσάκι και τ' άλλα παιδιά.
Ωραία πράγματα δηλαδή.
Υ.Γ. Σήμερα έφαγα κρυφά τα κρεατάκια μου... στη Σαλονίκη
Χε, χε..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου